تفاوت آبکاری استیل با گالوانیزه کردن
دو روش متداول در صنعت فلزات هستند که به منظور حفاظت
از فلزات در برابر زنگ زدگی و سایر آسیب‌ها به کار می‌روند.
هریک از این روش‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند.
آبکاری استیل :
به معنای پوشش دادن یک لایه نازک از استیل به سطح فلزات
است.این فرآیند از جریان الکتریکی و استفاده از اسیدها یا قلیان
ها برای تولید لایه استیلی روی فلز انجام می‌شود. آبکاری استیل
به عنوان یک روش محافظتی عالی برای جلوگیری از زنگ زدگی و
اکسیداسیون مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش به طور عمده
در صنایع مختلف مانند خودروسازی، صنایع دریایی، ساختمان
سازی و تولید وسایل آشپزخانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مزایا:
مقاومت در برابر زنگ زدگی: آبکاری استیل به فلزات مقاومت
زیادی در برابر زنگ زدگی می‌بخشد. زیبایی: لایه استیلی آبکاری
شده سطح صاف و جذابی به فلز می‌بخشد. محافظت از فلز در
برابر خوردگی: این روش از فلز را در برابر خوردگی و فرسایش
محافظت می‌کند.معایب: هزینه: آبکاری استیل معمولاً گران‌تر از
گالوانیزه کردن است. ضخامت لایه: لایه استیلی به طور نسبی
نازک است و ممکن است در برخی مواقع نیاز به تجدید آبکاری
داشته باشد.
گالوانیزه کردن
به معنای پوشش دادن یک لایه از رویه آلیاژ روی (معمولاً رویه
آلیاژ زینک)به سطح فلز است. این فرآیند به عنوان یک روش فوق
العاده مقاوم در برابرزنگ زدگی در فلزات شناخته می‌شود. گالوانیزه
کردن به خصوص در برخی از صنایع مانند ساخت و تعمیرات
خودروها،ساخت سازه‌های فلزی و درتولید تجهیزات برقی و
الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مزایا:مقاومت عالی
در برابر زنگ زدگی: گالوانیزه کردن فلز را به طور عالی از زنگ
زدگی محافظت می‌کند.ضخامت لایه: لایه زینک گالوانیزه روی
فلز به طور نسبی ضخیمتر از لایه
استیلی آبکاری شده است.
هزینه: گالوانیزه کردن معمولاً ارزان‌تر از آبکاری استیل است.
معایب:
ظاهر: سطح گالوانیزه شده ممکن است ظاهر زیبایی مشابه
آبکاری استیل نداشته باشد. مصرف زینک: استفاده از زینک در
فرآیند گالوانیزه کردن ممکن است باعث افزایش هزینه‌های مواد
مصرفی شود.انتخاب بین آبکاری استیل و گالوانیزه کردن به
وابستگی به نیاز‌ها وکاربردهای خاص شما است. هر دو روش
می‌توانند به طور موثری فلزات را از آسیب‌های محیطی حفاظت
کنند، اما با توجه به مزایاو معایب آنها، انتخاب صحیحی برای پروژه
خود انجام دهید.
